Bredaseweg

De rijksweg Bredaseweg doorsnijdt Stadsbos013 van west naar oost en verbindt Tilburg met Breda. Tot 1828 liep de Bredaseweg (destijds Hultense Baan) vanaf Hulten, langs Dongewijk tot iets voorbij café Het Dorstig Hert. Vanaf daar boog de weg af naar het zuidoosten over de huidige Friezenlaan en Zouavenlaan naar de Berkdijksestraat om via het Korvelplein, de Korvelseweg en de Zomerstraat de Oude Markt te bereiken.

Nationale wegenplan
Onder koning Willem I werd het koninklijk besluit van 25 juli 1816 uitgevaardigd waarbij het nationale wegenplan werd vastgelegd. De weg van Tholen naar Grave zou via Breda rechtstreeks naar Den Bosch lopen en Tilburg niet aandoen. De Tilburgse gemeenteraad liet het hier niet bij zitten. De nieuwe weg zou de aanvoer van materiaal voor de fabrieken en het goederenvervoer aanzienlijk gemakkelijker maken. De commissie toog zelfs naar het paleis van de koning in Brussel. Dat heeft gewerkt, want ruim vier jaar later werd  bij koninklijk besluit vastgesteld dat Tilburg aan de nieuwe weg zou komen te liggen. Voorwaarde was wel een bijdrage van 30.000 gulden die de gemeente in zes termijnen kon betalen.

Eigen steenweg
In 1822 begon de aanleg van de rijksweg. Drie jaar later werd Tilburg bereikt. Bakens voor het nieuwe tracé werden uitgezet vanaf ongeveer het Dorstig Hert in een rechte lijn dwars door ‘de Schijfse Akkers’ tot aan de Oude Markt. In die tijd waren alleen de Heuvelstraat en Nieuwlandstraat verhard. De oude verbindingsweg Korvelseweg zou met de aanleg van de Bredaseweg onverhard blijven. Veel Tilburgers waren het daar niet mee eens. De ondernemers Diepen en Jellinghaus waren de grootste belanghebbenden, met hun lakenfabriek op het Korvelplein. Omdat de richting van de steenweg niet werd veranderd, legden Diepen en Jellinghaus in 1828 een eigen steenweg (Korvelseweg) aan die de fabriek met de rijksweg verbond.

Eerste fietspad
De Bredaseweg was aanvankelijk bestraat met zogenaamde Napoleonskoppen. De weg liep vanaf de grens met Hulten tot aan de Berkdijk dwars door heidevelden, met hier en daar een klein bos, zoals bij de pannenbakkerij van koning Willem II en de Oude Warande. Vanaf  midden negentiende eeuw werden steeds meer bossen en landgoederen langs de Bredaseweg aangelegd.
In het voorjaar van 1902 startte de aanleg van het eerste fietspad in de provincie. Dat gebeurde door Rijkswaterstaat op verzoek van de ANWB. De weg werd verbreed tot zes meter en er kwamen geplaveide fietspaden aan beide zijden.

Tolhuis of Barrier
Om de aanleg en het onderhoud van wegen te bekostigen, verschenen in de negentiende eeuw tolhuizen (barrières). Een daarvan stond op de plaats van de huidige villa met de naam ‘De Eerste Barrier’, Bredaseweg 452. Het stond officieel bekend als tolhuis nummer 4 maar in de volksmond ‘Eerste Barrier’ genoemd, dat versperring betekent. Een soort hefboom zorgde ervoor dat wie wilde passeren, eerst moest betalen voordat hij verder kon. Dat gold zowel voor voerlui met paard of hond als voor voetgangers. Voor elke categorie golden afzonderlijke tarieven. De tol werd afgeschaft in 1870.